Przenosiny!!

Zaraki Kenpachi

- Tak tylko co by się stało jabym cie nie złapał rozplaszczyła byś się na dole.

Hitsugaya

- Zamknij się i wspinaj się! - Vadhera skoczyła na pobliski głaz.

Zaraki Kenpachi

Dobra już dobra, ale nie drzyj sie bo uratował ci życie a tak pozatym wcale ni musisz sie mnie słuchać jeżli chcesz moge cię zwolnić ale będziesz mnie miała na sumieniu kiedy umre....

Hitsugaya

- Ech... wszystkie nocne elfy są takie wygadane jak ty? - Vadhera przewróciła oczami i zaczęła skakać z kamienia na kamień, jednocześnie zbliżając się do małej jaskinii

Zaraki Kenpachi

- Nie wiem, ale myśle że zależy to od charakteru. - odp. Zaraki i zaczął wspinac się za elfką, a po chwili znalazałsię przy jaskini.

Hitsugaya

W jaskinii leżał szkielet, który najprawdopodobniej należał do krasnoluda.
Vadhera rozpaliła ognisko i wyjęła dwa zawiniątka z liści, jeden rzuciła Zarakiemu.
- Zostajemy tutaj na jakiś czas, czy idziemy dalej - zapytała swoim słokim głosem Vadhera

Zaraki Kenpachi

- Tym razem zostaniemy w jaskini poniważ słyszałem już zbierająca się armię smoków, a proponuje że kiedy smoki polecą już atakować my wbijemy do ich obzowiiska i odrazu pobiegniemy do wąłdcty przystawimy mu nózż do gardła i wymusimy pokój

Hitsugaya

- Opanuj się - powiedziała Vadhera - to nie jest misja na zabicie smoków, nie strugaj super-mana. Musimy zbadać ich obóz, podsłuchać to i owo i wrócić. Aha, i jedz liście szybciej, bo jak nie chcesz to oddaj mi. Najwyżej jutro odpadniesz od skał z braku sił.

Zaraki Kenpachi

Zaraki przysunął się przy ognisku i powiedział:
- Dobra pójjdziemy jutro na szczyt
Przłknął liście

Hitsugaya

Spojrzała na niego dziwnie
- Te liście naprawdę Ci smakują - zapytała Vadhera. - Z resztą, nie ważne. Idę na spacer - wyszła z jaskinii.