Przenosiny!!

Kurremkarmerruk

Wraca wściekły ork , wytrzepując z szaty resztki ziemi . Podchodzi do twojego stolika mierząc cię wzrokiem .
- Ty synu chędorzony - mówi bez ceregieli . Łapie za "twój" kufel i pociąga z niego łyka. Odstawia ze stukiem szklanice - Chyba nie wiesz , z kim zadzierasz , chcesz , żeby ciebie zjadł gryf ? - próbuje gestykulować - To lepiej uważaj ... "se" ... bo kiedyś , wchodząc po schodach nie zauważysz "przypadkowo' stopnia - uśmiecha się paskudnie - nim się spostrzegasz , piwo zostaje wychlipane do ostatniej pianki , a gnomoork niezauważalnie wyszedł z Karczmy ...

Zaraki Kenpachi

- Te stary barman... Dawaj mi tu kufel piwa tylko ma byc po brzeg... - Krzyczał Zarkai do barmana - Nie wieszm oże przypadkiem czy nie ma tu kogoś kto zleciłby mi jakieś zadanie??

Estinex z Simirionu · Gość

Bard swoim lekkim krokiem podszedł do ciężkich, dębowych drzwi i chwycił za potężną, wykonaną z mosiądzu klamkę starając się ją przekręcic na bok i otworzyc drzwi . Po kilku minutach, spocony bard zauważa, że kręcił klamką w złą stronę .

-Tak, hmm, tak, tak ... - stara się by jego głos brzmiał naturalnie - Nie ma to jak otwieranie drzwi - uśmiecha się promieniście od pobliskiego przechodnia, który obdarzył go dziwnym spojrzenie . W końcu bard wchodzi do środka i przeciskując się przez tłum dochodzi do lady i mówi rzeczowym tonem .

-Poproszę piwo, byle szybko .

Bard począł obserwowac tłum i jego wzrok padł na pustej scenie . Nachylił się karczmarza i zapytał .

-Karczmarzu, widzę, że masz scenę, ale nikogo na niej nie ma ... Wiesz - prostuje się dumnie, ukazując klamrę w kształcie harfu - Jestem bardem i za drobną opłatą mógłby poopowiadac to i owo, a może nawet uraczyłbym was swoją poezją . Co ty na to ? - pyta się - A tak przy okazji, nazywam się Estinex z Simirionu, zapewne słyszałeś o mnie i moich balladach ... Więc jak będzie ?

Hitsugaya

- Możesz tutaj pośpiewać za 1 reg dziennie, umowa stoi? - pyta barman - a przy okazji, twoje piwo - po kontuarze jedzie kufel z pienistym płynem.

Estinex z Simirionu · Gość

Bard jest zadowolony, ale nie daje nic po sobie poznac .

- Jeden reg dziennie ... Tak ? Hmm . Słyszałem lepsze ceny, ale ... Skoro tak tego chcesz ... W sumie to dostją wikt i opiekunek za darmo ... Dobrze - usmiecha się i znów zaczyna mówic żywym głosem . Wskakuje na scenę i zaczyna mówic - Witam państwa ! - kłania się nisko - O czymże to macie dzisiaj ochotę połuchac opowieści ?

Nectan Herkeris · Gość

Nekromanta wchodzi bezszelestnie do karczmy, siądając w zaciemnonym kącie. Rozgląda się i syczy do barmana:
-Msz tu może napój zwany "Czarną Śmiercią"?
Nastęnie od wraca się w strone sceny:
-Masz coś o Nekromantach i paladynach, bardzie?

Estinex z Simirionu · Gość

Bard patrzy na przybysza i ma dziwne pzreczucie, że powinien znac jakąś opowieśc o bekromantach i paladynach . W głowie ma pustkę . Czarne płatki zaczynają mu śmigac przed oczami, ale bierze się w garsc i mówi .

-Taak, chyba coś tak znam - stara się by jego ton brzmiał naturalnie, ale wyszedł z niego taki odgłos, jakby ktoś próbował grac na nie natrojonej gitarze . - Zaśpiewac czy opowiedziec ?

Nectan Herkeris · Gość

-Człowieku, nie udawaj, że coś Ci się uda- mówi Nekromanta widząc zmieszanie Estina- zagraj to, co umiesz najlepiej.
Nectan patrzy na karczmarza stojącego za brudnym szynkiem.
-Mógłbyć się troche pospieszyć , nie?

Estinex z Simirionu · Gość

Bard czuje się urażony .

-A więc, panie, wiedz, że znam jedną opowieśc o nekromantach i paladynach . Zaraz ja opowiem...

Dawno temu w czeluściach gór
Gdzie skały stworzyły nieprzerwany mur
Rządził z dawna zapomniany król
Potężny i mądry, lubił zadawac ból
I zabijac ludzi, niewinnych wcale
Chciał stworzyc naród w skale
Niż krasnoludy potężniejszy
Niż ludzie mądrzejszy
Nieumarłych królestwo i ich panów siedzibę
Nekromanci żyli w skrytości
Obawiali się nicości
Nieumarli rośli w siłę
Sami sobie wykopali mogiłę
Piękni, młodzi paladyni
Ze wszystkich wybrańców, jako jedyni
W ciemnośc skał się rzucili
I nieumarłych dobili
Nakromantów zabili
I królestwo spalili
Wiele krwi przelano
Wiele domostw spalano
Nekromantów nie oszczędzał nikt
Wkrótce nie pamiętał o nich nikt

Bard ukłonił się nisko i zaczął wsłuchiwac się w ciszę tłumu, który siedział nierochomo i milcząco . Stał czekając aż zaczną rzucac w niego monetami .

Nectan Herkeris · Gość

Nectan wychodzi na chwile z zadymionej karczmy. Po chwili wraca, trzymając w rękach jakieś rośliny.
-Masz to, za dobre sprawowanie!- mag rzuca na scene pokrzywy.
-A to, żebyś nie czuł się urażony- rzuca machinalnie do grajka 25 milów.
-Całkiem nieźle... -mówi cicho Nekromanta...
-Jak na pierwszy raz.